Spiritualiteit wordt missionair wanneer we met onze inspiratie naar buiten treden, wanneer we in dialoog gaan, wanneer we open staan voor elkaar en ons laten inspireren door de ontmoeting met God, een God ook van andere mensen, andere volken, andere culturen. Missionaire spiritualiteit vindt zijn oorsprong is Gods liefdevolle en barmhartige aanwezigheid die met name gestalte krijgt in Jezus' voorkeurskeuze voor armen en ontrechten. Het is gerechtigheid met een hart.




 

 

 
God rekent op jou

God alleen kan geloof geven,
maar jij kunt van hem getuigen. God alleen kan hoop geven,
maar jij kun vertrouwen stellen op je medemens.
God alleen kan liefde geven,
maar jij kunt een ander leren lief te hebben.
God alleen kan vrede geven,
maar jij kunt eenheid zaaien.
God alleen kan kracht geven,
maar jij kunt ondersteunen wie de moed verloren heeft,
God alleen is de weg,
maar jij kunt hem wijzen aan een ander.
God alleen is licht,
maar jij kunt hem laten schijnen voor alle mensen.
God alleen is leven,
maar jij kunt ander levenslust geven.
God alleen kan doen wat onmogelijk lijkt,
maar jij kunt al het mogelijke doen.
God alleen is zichzelf voldoende,
maar Hij geeft er de voorkeur aan
op jou te rekenen.


Brazilie; uit: Geef ons heden ons dagelijks brood.

 

Verbondenheid

Een belangrijk kenmerk van missionaire spiritualiteit is verbondenheid, je verbonden weten met de wereld en alle mensen die er wonen. Missionaire verbondenheid is vooral ook je laten raken door de mensen die buitengesloten zijn, door klein gemaakte mensen. Die verbondenheid, zo vertelde eens een Pakistaanse religieuze, wordt geboren in het hart, maar waar het op aankomt, is dat ze zich verspreid. Ze moet zich nestelen in de ogen, zodat die opengaan en het lijden van de wereld zien. Ze moet gaan zitten in de oren, zodat we de stemmen horen van de mensen in de wereld die lijden. Ze moet ook doordringen in het hoofd, opdat we leren het lijden te doorgronden. Bovendien moet de missionaire verbondenheid onze tongen in beweging brengen, zodat wij ons uitspreken tegen al wie onrecht doet. Tenslotte moet de verbondenheid bezit nemen van onze handen en voeten, zodat we in beweging komen en het lijden van de wereld gaan aanpakken.




Open in dialoog

Een ander kenmerk van missionaire spiritualiteit is de diepgevoelde wens om over de grenzen van de eigen groep, de eigen gemeenschap of de eigen kerk heen te kijken. Missionaire spiritualiteit houdt openheid en respect in voor andere culturen en religies. Missie is steeds op zoek willen gaan naar sporen van God: in andere mensen, in andere culturen, in andere godsdiensten. De missionaire geest wordt geleid door de overtuiging dat alle mensen broeders en zusters van elkaar zijn, want kinderen van een en dezelfde God. Wederzijdse uitwisseling van ervaringen en activiteiten geeft ook een impuls voor de uitstraling van ons eigen geloof, ons eigen missionair elan, ons eigen getuigenis van de hoop die in ons leeft.
Zie ook
missie en dialoog

Profetisch en strijdbaar

Tenslotte laat missionaire spiritualiteit zich voeden door Gods profetie dat het anders kan en anders moet. Ook dappere weerstand tegen machthebbers, tegen politieke en economische onderdrukking maakt er deel van uit. In de nabijheid van mensen is het ook aanpakken geblazen. Vaak moet er ook strijd worden geleverd. Mensen met een missie begeven zich immers vaak naar plekken waar mensen onderdrukt of gediscrimineerd worden. Ze gaan naar plaatsen waar de verschillen tussen arm en rijk stuitend zijn. Ze stellen zich op naast de armen. Missionaire spiritualiteit is dan ook een strijdbare spiritualiteit. Het is een levenshouding waarbij alle zintuigen getraind werden om beter waar te nemen. Een houding die uiteindelijk resulteert in actie. God laat zich vinden, laat zich vinden in mensen in nood. Als je dichtbij God wilt zijn, zul je je het lot van mensen moeten aantrekken.